Reisverslagen
Nou het was weer een feest. Koningin Beatrix kan zich niet belangrijker voelen dan wij.We hebben 2 scholen bezocht. De eerste school die we bezochten was de school waar we vorig jaar het dak en het toilet hebben laten restaureren.Dit moesten we nog even bekijken. We werden ontvangen met bloemenkransen en boeketten.
Het waren jonge kinderen van ongeveer 3 a 4 jaar oud. Ik zet dat er maar even bij misschien verklaard dat het volgende. We moesten bukken om de bloemenkrans om te krijgen. Het kleine meisje wat mij de krans om moest hangen gooide hem bijna van een afstand en zei huhuhuh. Vreselijk eng dat grote blanke mens. En ik heb toch best al wel een kleurtje.
Ze hebben 2 liedjes voor ons gezongen terwijl wij op onze tronen (zeer rechte stoelen) voor de klas zaten. Daarna was er tijd voor thee en lekkernijen van dit land.
We hadden voor hen een gevuld schooletui en een kleurboek meegenomen.
Toen we aankwamen waren we zeer verrast dat ze een speelplein hadden. ( ze stonden op de wachtlijst) Maar wat bleek nu, de school die vorig jaar een speelplein heeft gekregen die krijgt nu van de overheid een nieuw gebouw. Priya (contactpersoon) hoorde dat er gebouwd zou worden heeft toen opdracht gegeven om de toestellen te verplaatsen naar deze school. Dit omdat tijdens de bouw de toestellen beschadigd zouden kunnen worden. Dit was een wijs besluit want we hebben nog even bij het in aanbouw zijnde gebouw gekeken en dat zou zeker gebeurd zijn. Het toilet wat er toen ook gekomen is was nog keurig in tact.
Op naar de 2de school. Ik was even vergeten hoe warm het hier was in deze omgeving en hoever ze het binnenland in zitten. Allemaal kleine zandweggetjes.
Ze hebben in dit gebied nu elektra gekregen maar dat is niet omdat het voor de bevolking zo belangrijk is maar omdat de overheid hier hotels wil bouwen. En ja een toerist kan niet zonder elektra. De school profiteert daar nu van mee.
De aanleg van elektra was dus geen probleem maar het water was wel een probleem. Het moest dieper en verder wegkomen dan verwacht, dus moest er een motor tussen. Vraag me niet hoe dat allemaal werkt maar water is er.
Toen we aankwamen stonden ze weer klaar met een bloemenslinger en werden we bij de hand genomen tussen de 2 rijen met kinderen door. In optocht naar de waterkraan. En ongelofelijk ze hadden het voor elkaar gekregen om er een lintje aan te krijgen die doorgeknipt moest worden. Er stond een pot onder, dus na het geknipte lintje moest de pot gevuld worden. (Harmke heeft het lintje geknipt)
In de klas werden er nog 2 liedjes voor ons gezongen en we kregen een heuse speech van een leerling. Met de aanhef: Dear teachers and gentlemen. (misschien kunnen we de speech inscannen en plaatsen op de site) Uit de speech bleek hun dankbaarheid.
Daarna hebben we nog even gecontroleerd of de instrumenten goed aangekomen zijn.
Ze hebben 1 trom, 5 fluiten, 1 bekken, 1 triangel, 1 dubbele trom, 1 viool gekregen. Nu kunnen ze musiceren.
Trienke, mijn nicht, heeft geld ingezameld onder haar muziek vrienden.
En nu ze toch elektra hebben, hebben we ook nog 3 ventilatoren meegenomen. Volgend jaar gaan we controleren of ze goed hangen en natuurlijk willen we dan ook een stukje muziek horen.
O ja wat betreft het betalen van de elektra rekening, de overheid betaald 75%.
Deze school heeft nu alles wat ze nodig hebben, volgend jaar zal ons laatste bezoek daar zijn.
Daarna hebben we even geluncht in een huisje in het dorp. Na de lunch nog 1 bezoek. Vorig jaar hebben we opdracht gegeven voor het maken van een waterput en een toilet bij een weduwe met 2 kinderen.
Vorig jaar was het nog een diep gat, nu zaten er stevig betonnen ringen in. En hij was diep, gelukkig want er zat nog een bodempje water in. Het heeft hier al 7 maanden niet geregend.
Ieder project heeft iemand die het voordraagt aan Priya. Diegene gaat dan ook altijd mee als we de projecten bezoeken. Zo kregen we van diegene te horen dat de school die we in 2009 een speelplein hebben gegeven ons ook hadden verwacht. Ze zaten klaar met bloemen en thee met lekkers.
Zo sneu voor de kinderen want die hadden zich helemaal voorbereid maar wij hoorden het pas toen de scholen al uit waren. En ja de volgende dag was het zaterdag (geen school)
Er zijn van 2 scholen een verzoek binnengekomen voor een kast. Hun gemaakte spulletjes en boeken kunnen niet in een kast. Dit is wel nodig omdat de spulletjes door het weer, door dieren (apen die zien elk gat om binnen te komen) worden aangetast/vernield.
We moeten dit nog even overleggen en in het budget bekijken.
Ook is er voor Nilini nog gevraagd voor pampers.
We zijn nog aan het bouwen met het huis van de lasser ( ik heb op dit moment zijn naam niet bij de hand).
En natuurlijk willen we ook weer groot uitpakken voor het kerstproject om kinderen weer de juiste materialen te geven om naar school te kunnen.
Er zijn nog veel wensen en als je alles goed bekijkt is het niet duur maar er zijn zoveel verschillende dingen te doen.
Dingen die voor ons zo gewoon zijn. We zijn blij dat we kunnen helpen en we zijn blij dat u ons steunt.
Groet Ymkje